Δισχιδής ράχη και πώς αντιμετωπίζεται
Ως δισχιδής ράχη ορίζεται η βλάβη εκείνη στο ανθρώπινο νευρικό σύστημα που εμφανίζεται σε περίπτωση προβλήματος κατά τον σχηματισμό της σπονδυλικής στήλης σε ένα έμβρυο και μπορεί να προκαλέσει ποικίλα προβλήματα στη μετέπειτα ζωή του ατόμου. Είναι στην ουσία μια γενετική διαταραχή η οποία έχει ως αποτέλεσμα τον ατελή σχηματισμό της σπονδυλικής στήλης που αφήνει τους σπονδύλους ανοιχτούς. Η δισχιδής ράχη στατιστικά προκύπτει σε περίπου 8 στις 10.000 γεννήσεις.
Υπάρχουν 4 κατηγορίες δισχιδούς ράχης:
- Μηνιγγοκήλη. Η κατηγορία αυτή δεν εμφανίζει συμπτώματα ή όταν εμφανίσει αυτά είναι ήπια. Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη μερική παράλυση αλλά και δυσλειτουργίες στο ουροποιητικό σύστημα και το παχύ έντερο.
- Μυελομηνιγγοκήλη. Η κατηγορία αυτή είναι η πιο σοβαρή καθώς μπορεί να επιφέρει ακόμα και ολική παράλυση. Μερική παράλυση, δυσκολία στο περπάτημα και σοβαρές επιπλοκές στο ουροποιητικό σύστημα και το παχύ έντερο περιλαμβάνονται επίσης στα συμπτώματα αυτής της κατηγορίες.
- Λανθάνουσα. Η κατηγορία αυτή είναι η πιο κοινή και συνήθως δεν χρειάζεται θεραπεία.
- Ανωμαλίες του κλειστού νευρικού σωλήνα.
Οι αιτίες που προκαλούν τη δισχιδή ράχη
Αν και οι αιτίες που προκαλούν τη δισχιδή ράχη δεν είναι ακόμα απολύτως ξεκάθαρες, οι παράγοντες που ευθύνονται περισσότερο για την εμφάνισή της είναι:
- Κληρονομικοί
- Διατροφικοί
- Περιβαλλοντικοί
- Έλλειψη επαρκούς ποσότητας φυλλικού οξέος, βιταμίνης C, ψευδαργύρου και ασβεστίου στα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης
- Υποβιταμίνωση ή υπερβιταμίνωση με βιταμίνη Α.
Τα προβλήματα που προκαλεί η δισχιδής ράχη
Η δισχιδής ράχη δύναται να επηρεάσει καθοριστικά τη ζωή και την καθημερινότητα των πασχόντων, δημιουργώντας τους προβλήματα όπως:
- Στο ουροποιητικό σύστημα και το παχύ έντερο
- Στο περπάτημα
- Στον ύπνο
- Στο δέρμα
- Στη μάθηση
- Μυϊκή αδυναμία, ακόμα και παράλυση των κάτω άκρων
- Μηνιγγίτιδα
- Υδροκεφαλία
Πώς αντιμετωπίζεται η δισχιδής ράχη
Η δισχιδής ράχη όταν δεν εμφανίζει συμπτώματα δεν προκαλεί και προβλήματα και συνεπώς δεν χρειάζεται κανενός είδους θεραπεία. Όταν τα συμπτώματα είναι ήπια τότε η κατάλληλη μέθοδος αντιμετώπισης είναι κυρίως συντηρητική. Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας προκειμένου οι ασθενείς να μπορέσουν να διαχειριστούν τον πόνο, να βελτιώσουν την μυϊκή τους ισχύ και ευλυγισία αλλά και να μάθουν εκ νέου τα στατικοκινητικά πρότυπα. Επίσης, νάρθηκες, πατερίτσες και ειδικά παπούτσια μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των ήπιων συμπτωμάτων.
Όταν τα συμπτώματα είναι σοβαρά, η ενδεδειγμένη θεραπεία είναι η χειρουργική επέμβαση ώστε οι σπόνδυλοι να συγκλίνουν και να έρθουν στη φυσιολογική τους κατάσταση. Η επέμβαση αυτή καλό είναι να γίνεται μετά τη γέννηση του μωρού ενώ θα χρειαστεί παρακολούθηση τόσο κατά την παιδική όσο και κατά την εφηβική ηλικία του, όσο δηλαδή ακόμα αναπτύσσεται το μυοσκελετικό του σύστημα.
Το θετικό στοιχείο στη δισχιδή ράχη είναι ότι ο προγεννητικός έλεγχος έχει αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό που πλέον μπορεί να διαγνωστεί και να προληφθεί η εμφάνιση της πάθησης. Επίσης, τα συμπληρώματα διατροφής που λαμβάνουν οι γυναίκες τόσο πριν όσο και μετά τη σύλληψη προλαμβάνουν σε μεγάλο ποσοστό τη δισχιδή ράχη.
