Ρήξη επιγονατιδικού τένοντα: τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται
Ο επιγονατιδικός τένοντας είναι εκείνος που συνδέει την επιγονατίδα με την κνήμη στην έξω πλευρά του γόνατος και όταν προκληθεί ρήξη του η κατάσταση κρίνεται ιδιαιτέρως σοβαρή, καθώς ο ασθενής δεν μπορεί ούτε να περπατήσει ούτε να εκτείνει το γόνατό του. Η ρήξη του επιγονατιδικού τένοντα είναι από τους σοβαρότερους τραυματισμούς της περιοχής, ωστόσο δεν συναντάται με μεγάλη συχνότητα.
Η ρήξη αυτού του τένοντα μπορεί να είναι:
- Μερική, όταν διαρρηγνύεται μέρος των ινών του τένοντα
- Ολική, όταν διαρρηγνύεται πλήρως ο τένοντας
Τα αίτια της ρήξης
Η ρήξη του επιγονατιδικού τένοντα μπορεί να προκύψει ως αποτέλεσμα:
- Σακχαρώδους διαβήτη
- Ρευματοειδούς αρθρίτιδας
- Χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας
- Χρόνιας τενοντοπάθειας του επιγονατιδικού τένοντα
- Προηγούμενων επεμβάσεων στο γόνατο
- Τοπικής έγχυσης κορτιζόνης κ.α
Τα συμπτώματα της ρήξης επιγονατιδικού τένοντα
Τα συνηθέστερα συμπτώματα της ρήξης είναι:
- Πόνος
- Πρήξιμο
- Έντονη ευαισθησία στην εμπρόσθια πλευρά του γόνατος
- Αδυναμία έκτασης του γόνατος
- Αδυναμία βάδισης
Ο τρόπος αντιμετώπισης
Η ρήξη του επιγονατιδικού τένοντα μπορεί να αντιμετωπιστεί με διάφορους τρόπους, ανάλογα με την έκταση του προβλήματος. Οι συνηθέστεροι τρόποι είναι:
- Χρήση ειδικού κηδεμόνα που ακινητοποιεί σε έκταση το γόνατο
- Φυσικοθεραπεία
- Έγχυση PRP
- Χειρουργική επέμβαση, που μπορεί να περιλαμβάνει ακόμα και ανακατασκευή του τένοντα όταν η κατάσταση είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένη.
Η αποθεραπεία είναι χρονοβόρα και απαιτεί τη χρήση ειδικού κηδεμόνα και σταδιακή κινητοποίηση του γόνατος. Σε περίπτωση που ο ασθενής επιθυμεί επάνοδο σε αθλητικές δραστηριότητες, αυτή μπορεί να γίνει μετά από 9-12 μήνες.
