Πλήρης οδηγός για τη ρήξη επιχείλιου χόνδρου
Ως ρήξη επιχείλιου χόνδρου ορίζεται η αποκόλληση του ανώτερου τμήματος του επιχείλιου χόνδρου από την ωμογλήνη. Ο επιχείλιος χόνδρος είναι υπεύθυνος για τη σταθερότητα του ώμου και ανατομικά περιβάλλει την ωμογλήνη. Η ρήξη του είναι μια επώδυνη κατάσταση δυνητικά μπορεί να οδηγήσει και σε αστάθεια του ώμου. Πρόκειται για μια πάθηση που συναντάται αρκετά συχνά σε άτομα και αθλητές που η καθημερινότητά τους περιλαμβάνει συνεχείς κινήσεις του χεριού πάνω από το επίπεδο του ώμου.
Οι ρήξεις του επιχείλιου χόνδρου μπορούν να αφορούν τον πρόσθιο επιχείλιο, τον οπίσθιο επιχείλιο ή το σημείο πρόσφυσης της μακράς κεφαλής του δικεφάλου, γνωστό και ως SLAP.
Τα αίτια ρήξης επιχείλιου χόνδρου
Ο επιχείλιος χόνδρος μπορεί να υποστεί ρήξη ως αποτέλεσμα:
• Τραυματισμού
• Ενασχόλησης με αθλήματα όπως βόλεϊ, μπέιζμπολ κ.α, που περιλαμβάνουν συνεχείς κινήσεις του χεριού πάνω από το επίπεδο το ώμου
• Άρσης βάρους
• Έλξης του κορμού
• Πτώσης (πχ από σκάλα ή στο έδαφος χρησιμοποιώντας τα χέρια)
• Τροχαίου ατυχήματος
• Ανατομικών ανωμαλιών
• Οστεοαρθρίτιδας
Τα συμπτώματα της ρήξης επιχείλιου χόνδρου
Τα συμπτώματα της ρήξης επιχείλιου χόνδρου που αναφέρουν συχνότερα οι ασθενείς είναι:
• Έντονος πόνος στον ώμο
• Πόνος κατά την άρση αντικειμένων, ειδικά όταν αυτό συμβαίνει πάνω από το επίπεδο του ώμου
• Πόνος στην διατήρηση του χεριού σε συγκεκριμένη θέση
• Ήχος «κλικ»
• Μειωμένο εύρος κίνησης του χεριού
• Μειωμένη δύναμη στον ώμο
• Εύκολη κόπωση
• Μειωμένη αθλητική επίδοση
• Αστάθεια του ώμου
• Αίσθηση αδυναμίας της άρθρωσης
Η θεραπεία της ρήξης επιχείλιου χόνδρου
Μετά τη λήψη ιατρικού ιστορικού, την κλινική εξέταση και τα αποτελέσματα της μαγνητικής τομογραφίας, ο γιατρός θα καθορίσει τον καταλληλότερο τρόπο θεραπείας της ρήξης του επιχείλιου χόνδρου, λαμβάνοντας υπόψιν, μεταξύ άλλων, την ηλικία του ασθενούς, το επίπεδο των δραστηριοτήτων του, το είδος της ρήξης και τη σοβαρότητά της. Οι τρόποι να θεραπευτεί η ρήξη του επιχείλιου χόνδρου περιλαμβάνουν:
• Ξεκούραση και αποφυγή των δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν τα συμπτώματα
• Ακινητοποίηση του ώμου για σύντομο χρονικό διάστημα
• Φυσικοθεραπεία
• Φαρμακευτική αγωγή
• Χειρουργική επέμβαση με αρθροσκόπηση. Με τη μέθοδο αυτή οι ασθενείς απολαμβάνουν λιγότερο πόνο, μικρότερες τομές, εξαιρετικά αποτελέσματα και ταχεία αποκατάσταση.
Ο ασθενής επιστρέφει άμεσα στο σπίτι του ενώ για την επάνοδό του στις αθλητικές δραστηριότητες απαιτείται ένα πρόγραμμα φυσικοθεραπείας που θα του επιτρέψει να έχει και πάλι το πλήρες εύρος της κίνησης του ώμου.