fbpx

Οδηγός αντιμετώπισης του εξαρθρήματος αγκώνα

Οδηγός αντιμετώπισης του εξαρθρήματος αγκώνα

Το εξάρθρημα αγκώνα προκύπτει όταν διαχωριστούν οι αρθρικές επιφάνειες του αγκώνα εξαιτίας διαφόρων παραγόντων. Πρόκειται για τραυματισμό που εμφανίζεται συχνότερα σε παιδιά ηλικίας ενός έως τεσσάρων ετών αλλά και σε αθλητές ή σε υπέρβαρα άτομα.

Το εξάρθρημα αγκώνα διακρίνεται σε δύο κατηγορίες:

  • Πλήρες εξάρθρημα, το οποίο είναι επώδυνο και έχει ως αποτέλεσμα το χέρι να παραμορφωθεί παρουσιάζοντας μια μικρή στροφή στον αγκώνα
  • Μερικό εξάρθρημα, όταν ο αγκώνας δεν έχει εξαρθρωθεί πλήρως, το οποίο είναι επίσης επώδυνο ωστόσο η κίνηση του αγκώνα είναι πιο ομαλή και φυσιολογική.

Οι αιτίες που προκαλούν εξάρθρημα αγκώνα

Το εξάρθρημα αγκώνα μπορεί να προκύψει ως αποτέλεσμα πτώσης με το χέρι σε έκταση ή σε κάμψη. Επίσης, είναι πιθανό να συμβεί εξαιτίας κάποιου τροχαίου ατυχήματος, όταν οι επιβάτες προσπαθούν να ακουμπήσουν μπροστά ώστε να προστατευθούν από την πρόσκρουση.

Τα συμπτώματα του εξαρθρήματος αγκώνα

Τα πιο συχνά συμπτώματα που αναφέρονται σε περίπτωση εξαρθρήματος αγκώνα είναι:

  • Έντονος πόνος στην περιοχή που μπορεί να είναι και αυξανόμενος
  • Οίδημα στην περιοχή
  • Μελανιές στο σημείο του τραυματισμού
  • Αδυναμία κίνησης του χεριού
  • Απώλεια αίσθησης στο χέρι, στον καρπό ή και στα δάχτυλα
  • Παραμόρφωση του αγκώνα
  • Αλλαγές στη θερμοκρασία του σώματος
  • Και πολλά ακόμα.

 

Η διάγνωση και οι τρόποι αντιμετώπισης του εξαρθρήματος αγκώνα

Η διάγνωση του εξαρθρήματος αγκώνα είναι εύκολη με κλινική εξέταση ενώ η λήψη ακτινογραφίας θα επιβεβαιώσει τα αποτελέσματα. Στη συνέχεια, ο γιατρός θα καθορίσει τον ενδεδειγμένο τρόπο αντιμετώπισης. Σε γενικές γραμμές ένα εξάρθρημα αγκώνα μπορεί να αντιμετωπιστεί με:

  • Άμεση ανάταξη
  • Ακινητοποίηση του αγκώνα για 2-3 εβδομάδες
  • Εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας και κινητοποίησης του αγκώνα
  • Χειρουργική επέμβαση, όταν πρόκειται για σύνθετο εξάρθρημα προκειμένου να αποκατασταθούν τα οστά στη σωστή τους θέση και να επιδιορθωθούν οι σύνδεσμοι.

Σε περίπτωση που η ευθυγράμμιση των οστών δεν είναι η πρέπουσα, ο ασθενής διατρέχει τον κίνδυνο εμφάνισης αρθρίτιδας στον αγκώνα. Για τον λόγο αυτό, καλό είναι το εξάρθρημα αγκώνα να αντιμετωπίζεται από ειδικούς το συντομότερο δυνατόν.