Ρήξη αχίλλειου τένοντα: τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται
Ως ρήξη αχίλλειου τένοντα ορίζεται ο τραυματισμός εκείνος που έχει ως αποτέλεσμα την – για οποιοδήποτε λόγο – διακοπή της συνέχειας του τένοντα γεγονός που δυσκολεύει τους πάσχοντες στη βάδιση. Ο αχίλλειος τένοντας βρίσκεται στο πίσω μέρος του ποδιού πάνω από τη φτέρνα και είναι εκείνος που συνδέει τη γάμπα με τη φτέρνα. Πρόκειται για τον πιο παχύ και τον πιο ισχυρό τένοντα του ανθρώπινου σώματος ενώ μέσω αυτού καταφύονται στη φτέρνα ο γαστροκνήμιος και ο υποκνημίδιος μυς, οι οποίοι είναι από τους βασικότερους μύες τόσο για το περπάτημα όσο και για το τρέξιμο. Η ρήξη του αχίλλειου τένοντα προκύπτει συνήθως, αλλά όχι αποκλειστικά, στη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων και συχνότερα στους άνδρες συγκριτικά με τις γυναίκες.
Ποιες είναι οι αιτίες ρήξης του αχίλλειου τένοντα;
Η ρήξη του αχίλλειου τένοντα μπορεί να προκύψει ως αποτέλεσμα:
- Τραυματισμού στην εκτέλεση αθλητικών δραστηριοτήτων, ειδικά σε αθλήματα που περιλαμβάνουν τρέξιμο, άλματα, απότομες επιταχύνσεις και επιβραδύνσεις.
- Πτώσης από ύψος
- Απότομης αύξησης έντασης στην προπόνηση
- Λήψης συγκεκριμένων φαρμάκων (πχ αντιβιοτικών, κατά της χοληστερίνης κτλ)
Παράγοντες που επηρεάζουν την πάθηση μπορεί να είναι ακόμα και η παχυσαρκία, η ηλικία, καθώς η ρήξη είναι συχνότερη σε άτομα 20-45 ετών, αλλά και το φύλο καθώς οι πιθανότητες ρήξης αχίλλειου τένοντα πολλαπλασιάζονται στους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες.
Ποια είναι τα συμπτώματα της ρήξης του αχίλλειου τένοντα;
Η ρήξη του αχίλλειου τένοντα εμφανίζει κοινά συμπτώματα στους ασθενείς. Τα συμπτώματα αυτά περιλαμβάνουν:
- Έντονο πόνο
- Αίσθηση ότι κάποιος κλώτσησε τον πάσχοντα
- Ήχος «κλικ» την ώρα της ρήξης
- Οίδημα
- Αδυναμία του πάσχοντα να κάμψει το πόδι
- Αδυναμία του πάσχοντα να σηκώσει το πόδι του από το έδαφος όταν περπατάει
- Αδυναμία του πάσχοντα να σταθεί στις μύτες των ποδιών του
Πώς αντιμετωπίζεται η ρήξη αχίλλειου τένοντα;
Η αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της ρήξης του αχίλλειου τένοντα καθορίζονται από παράγοντες όπως η ηλικία του πάσχοντα και το επίπεδο των δραστηριοτήτων που επιθυμεί να έχει. Η ρήξη του αχίλλειου τένοντα μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη χρήση ειδικών κηδεμόνων, κυρίως σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας, ωστόσο το μέτρο αυτό δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό και συγκεντρώνει υψηλά ποσοστά επανατραυματισμού. Η οριστική αντιμετώπιση της ρήξης αχίλλειου τένοντα επιτυγχάνεται με χειρουργική επέμβαση στην οποία πραγματοποιείται συρραφή του τένοντα με ράμματα νέας γενιάς που προσφέρουν μικρότερες τομές, βελτιωμένη λειτουργικότητα, ταχύτερη επούλωση και καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα.
Η επάνοδος στις αθλητικές δραστηριότητες μετά τη χειρουργική επέμβαση γίνεται σταδιακά και ολοκληρώνεται μετά από περίπου 8 μήνες.