Σκολίωση στην παιδική ηλικία: όσα πρέπει να γνωρίζετε
Ως σκολίωση ορίζεται η τρισδιάστατη παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης και του κορμού. Συνήθως εμφανίζεται πριν την εφηβεία, στο στάδιο ανάπτυξης του παιδιού.
Κατατάσσεται σε:
• οργανική, όταν εμφανίζονται παράλληλα πλάγια κλίση της σπονδυλικής στήλης, στροφή και παραμόρφωση των σπονδύλων και σε
• λειτουργική, όταν διατηρείται η φυσιολογική αρχιτεκτονική των σπονδύλων και έλλειψη στροφής.
Η διάγνωση της σκολίωσης γίνεται μέσω κλινικής εξέτασης με συγκεκριμένα διαγνωστικά test (πχ Adam’s test, παρατήρηση ύψους ώμων, μέτρηση ανισοσκελίας κάτω άκρων κτλ) και ακτινογραφιών ενώ μπορεί να ζητηθούν και απεικονιστικές εξετάσεις όπως μαγνητική ή αξονική τομογραφία.
Τα αίτια της σκολίωσης
Η σκολίωση στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν έχει καμία γνωστή αιτία, πρόκειται δηλαδή για ιδιοπαθή σκολίωση. Άλλα είδη σκολίωσης είναι η συγγενής σκολίωση, η οποία προκαλείται από ενδεχόμενη ανώμαλη ανάπτυξη του εμβρύου, η λειτουργική, η οποία αντιμετωπίζεται πλήρως με την αντιμετώπιση της αιτίας που την προκάλεσε και η νευρομυϊκή σκολίωση, η οποία μπορεί να προκληθεί από εγκεφαλική παράλυση ή μυϊκή δυστροφία.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της σκολίωσης
Χαρακτηριστικό γνώρισμα της σκολίωσης που παρατηρείται στη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών είναι η παραμόρφωση και δυσκαμψία της σπονδυλικής στήλης. Η σκολίωση δεν προκαλεί πόνο και σε περίπτωση που οι ασθενείς εμφανίσουν πόνο αυτός οφείλεται σε άλλες αιτίες και όχι στην σκολίωση. Επίσης, στα συμπτώματα συγκαταλέγονται μούδιασμα και κράμπες, ωστόσο αυτά οφείλονται περισσότερο στην πίεση που δέχονται τα νεύρα και στην εκφύλιση των δίσκων και των αρθρώσεων. Ακόμη, χαρακτηριστικά γνωρίσματα της σκολίωσης είναι η ασυμμετρία της μέσης και όταν ο ώμος, η ωμοπλάτη, το πλευρό και ο γοφός από τη μια πλευρά είναι ψηλότερα από την άλλη πλευρά.
Πώς αντιμετωπίζεται η σκολίωση
Η μέθοδος αντιμετώπισης της σκολίωσης εξαρτάται από παράγοντες όπως το φύλο και η ηλικία του ασθενούς, ο βαθμός ασυμμετρίας του σώματος, το μέγεθος του κυρτώματος , η συχνότητα των συμπτωμάτων και άλλα. Η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική και να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή και φυσικοθεραπεία αλλά και χειρουργική επέμβαση, ανάλογα με τους παραπάνω παράγοντες.
Σε μικρές σκολιώσεις η συντηρητική θεραπεία με φαρμακευτική αγωγή και ειδικές φυσικοθεραπείες είναι αρκετές για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, ενώ ενδέχεται να χρειάζεται και συστηματική παρακολούθηση της εξέλιξης. Σε μεγάλες σκολιώσεις πάνω από 40ο, όταν τα συμπτώματα επιδεινώνονται ή υποτροπιάζουν είναι σχεδόν απαραίτητη η χειρουργική αντιμετώπιση. Η χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση της σκολίωσης είναι η σπονδυλοδεσία, η οποία πλέον έχει άριστα αποτελέσματα τόσο από θεραπευτικής όσο και από αισθητικής άποψης.
