fbpx

Σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου: αίτια και αντιμετώπιση

Σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου: αίτια και αντιμετώπιση

Ως σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου ορίζεται ευρύτερα ο πόνος που προκύπτει στο μπροστινό τμήμα του γόνατος, την επιγονατίδα. Είναι από τις πιο συχνές παθήσεις της περιοχής του γόνατος. Η πάθηση είναι γνωστή και ως γόνατο του δρομέα, γόνατο του άλτη ή γόνατο του ποδηλάτη καθώς εμφανίζεται πολύ συχνά – αλλά όχι αποκλειστικά – σε αθλητές λόγω της υπέρχρησης του γόνατος. Επίσης, εμφανίζεται συχνότερα σε εφήβους και άτομα νεαρής ηλικίας.

 

Τα αίτια του συνδρόμου επιγονατιδομηριαίου πόνου
Οι παράγοντες που ευθύνονται για τη δημιουργία του συνδρόμου επιγονατιδομηριαίου πόνου περιλαμβάνουν:
• Έντονη καταπόνηση
Υπέρχρηση
• Μυϊκή αδυναμία
• Μυϊκή ανισορροπία
• Δυσκαμψία των αρθρώσεων
• Απότομη αύξηση της έντασης της προπόνησης
• Λανθασμένη τεχνική
• Λανθασμένη στάση σώματος
• Αλλαγή στις επιφάνειες προπόνησης
• Μειωμένη ελαστικότητα των μυών
• Χρήση ακατάλληλου εξοπλισμού
• Προηγούμενος τραυματισμός
• Προηγούμενη χειρουργική επέμβαση.

Τα συμπτώματα του συνδρόμου επιγονατιδομηριαίου πόνου
Η μη φυσιολογική κίνηση της επιγονατίδας μπορεί να οδηγήσει σε φθορά, η οποία με τη σειρά της προκαλεί τον πόνο, που είναι χαρακτηριστικό σύμπτωμα του συνδρόμου. Ο πόνος συνήθως έχει την αίσθηση ενός διάχυτου μη καθορισμένου πόνου μπροστά ή και γύρω από την επιγονατίδα. Ο πόνος αυτός ενδέχεται να επιδεινώνεται με τη δραστηριότητα, μπορεί να αφορά είτε το ένα είτε και τα δύο γόνατα, μπορεί να επέρχεται μετά από παρατεταμένη καθιστική στάση, ή μπορεί να επέρχεται και με την αλλαγή εξοπλισμού ή της επιφάνειας προπόνησης. Τα υπόλοιπα συμπτώματα του συνδρόμου περιλαμβάνουν αίσθηση καψίματος ή χαρακτηριστικό ήχο «κρακ» ή «κλικ».

 

 

Η διάγνωση και η αντιμετώπιση του συνδρόμου επιγονατιδομηριαίου πόνου
Το σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου μπορεί να διαγνωστεί με λήψη ιατρικού ιστορικού και κλινική εξέταση ενώ επιβεβαιώνεται με ακτινογραφία ή μαγνητική τομογραφία.
Η αντιμετώπιση του συνδρόμου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη σοβαρότητα της πάθησης. Σε γενικές γραμμές η αντιμετώπιση του συνδρόμου περιλαμβάνει:
• Ξεκούραση
• Αποφυγή δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν τα συμπτώματα
• Μέθοδος RICE (Rest – Ice – Compression – Elevate , δηλαδή ανάπαυση – παγοθεραπεία – περίδεση – ανύψωση)
• Πελματογράφημα
• Φαρμακευτική αγωγή
• Πρόγραμμα Φυσικοθεραπείας (Ασκήσεις νευρομυϊκού συντονισμού, ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας, Kinesio taping, Dry needling, Manual therapy, υπέρηχος, laser, IASTM , μάλαξη, διατατικές ασκήσεις)
• Χειρουργική επέμβαση ανοιχτού τύπου ή με αρθροσκόπηση

 

 

Η κατάλληλη προθέρμανση και αποθεραπεία, οι σωστές διατάσεις πριν και μετά την άσκηση, η χρήση κατάλληλου εξοπλισμού μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη του συνδρόμου.